هفته گذشته من شانس این رو داشتم که با Dominika Jezewska، هنرمند چند رشته‌ای (Multidisciplinary) برای پروژه #ArtistToArtist اینورس مصاحبه کنم. دومینیکا از فرایند خلاقیتش و خلق پروژه‌هاش گفت. شما می‌تونید این مصاحبه رو در اینستاگرام اینورس ببینید و بخونید. بخشی از این مصاحبه، که درش از جزئیات دو تا از پروژه‌های دومینیکا می‌شنویم، در اینستاگرام منتشر نشده و می‌تونید در این پست بخونیدش.
می‌تونید از پروژه‌هاتون و اینکه چطور دست به کار می‌شید بهمون بگید؟
من یک فرایند ثابت خلاقیت ندارم، عموما دنبال کنجکاوی‌هام می‌رم و می‌بینم به کجا می‌رسه. گاهی یک فکر رندومه که الهام‌بخش یک پروژه کامل می‌شه و گاهی یک پروسه پیچیده‌ترِ گشتن و نظم‌بخشی به ذهنمه. (Mind Mapping)
معمولا قبل از شروع کار، یک کانسپت یا مفهوم توسعه یافته دارم، تحقیق دقیق انجام می‌دم و یک ایده کلی از اینکه می‌خوام تصویر چه شکلی باشه و چه حسی رو القا کنه دارم. در عین حال، عموما تصویر ذهنیم دقیق نیست. هیچ‌وقت کار دقیقا اون چیزی که پیشبینی کردی نمی‌شه و اینکه خیلی سعی کنی به اون تصور نزدیک شی صرفا کلافه‌کننده‌ست. تست چیزها و رویکردهای تازه همیشه جواب بهتری می‌ده.
مثالی از این قضیه، “Anatomy of Perception” (آناتومیِ دریافت) هست که با همکاری Israa Al Balush در یک رزیدنسی هنری مجازی انجام شد. این پروژه یک اینستالیشن AR و تحقیقی درباره ظرافت حقیقته.
من و Israa Al Balush، اول پروژه هم‌دیگه رو نمی‌شناختیم و صرفا شروع کردیم حرف زدن درباره مفاهیمی که برامون جالب و هیجان‌انگیز بودن. رزیدنسی مجازی بود و به خاطر کووید، می‌خواستیم آدم‌ها بتونن از خونه با چیزی که خلق کردیم ارتباط برقرار کنن.
ما می‌دونستیم که نمی‌تونیم یک برنامه حضوری تدوین کنیم یا یک نمایشگاه در یک موزه یا گالری برگزار کنیم. اما نمی‌خواستیم این مسئله از کانسپت و ایده‌مون چیزی کم کنه. ما می‌خواستیم چیزی خلق کنیم که هر کس بتونه در فضای شخصی خودش و در هر جای دنیا تجربه کنه. مثل خودمون دوتا که داشتیم از دو نقطه مختلف با هم کار می‌کردیم.
هر شکل و فرم در این اینستالیشن، به صورت دستی در VR و با استفاده از Tiltbrush و Gravity Sketch کشیده شده و فرایند خلق این اشکال نیز به شدت آزمایشی بود. من برای کشیدن هر شکل با کل بدنم در فضا حرکت می‌کردم. بعد، چند Screenshot از هر المان رو پرینت کردم و کل اینستالیشن رو روی میزم نشوندم. از این به عنوان راهنمایی برای ساخت فضا و ترکیب‌بندی المان‌ها در Adobe Aero استفاده کردم. بعد، رنگ‌ها و متریال‌های هر المان رو در Adobe Dimension انتخاب کردم.
ایزرا، گرادیانت‌های رنگی‌ای رو دیزاین کرد که برای هردومون یادآور تجربه‌مون از رنگ در خواب و رویا بود. این اینستالیشن برداشتیه از دنیای رویا در زندگی واقعی، راهی برای خلق یک وضعیت رویاگونه در حالی که در فضای عادی‌تون هستید، پیشنهادی برای اینکه محیطی جز محیط خودتون رو تجربه کنید. با خلق یک تجربه تاخودآگاه در عین آگاهی (در دنیای واقعی)، شما به صورت اتومات دیدتون رو نسبت به دریافت حقیقی‌تون عوض می‌کنید.
فرم این اینستالیشن وارد زنجیره زمان-فضا می‌شه و یک تئوری پیچیده رو با استفاده از اشکال، رنگ‌ها و چیدمان دایره‌ای اینستالیشن ترجمه بصری می‌کنه.
ما می‌خواستیم با استفاده از چیدمان دایره‌ای، مخاطب رو تشویق کنیم به اکتشاف (در مقابل استفاده از چیدمانی با یک شروع و پایان مشخص). شما می‌تونید آزادنه در اینستالیشن قدم بزنید و جست و جو کنید. هم رنگ‌ها و هم اشکال هر چه به مرکز اینستالیشن نزدیک‌تر می‌شید، پیچیده‌تر می‌شوند.
در کنار همه این‌ها یک بخش عکس هم هست که همه‌ش کار ایزرا بود. این المان عکس، مرزهای رئالیسم رو عوض می‌کنه، درک جدیدی از دریافت عادی رو بررسی کرده و داستان یک فرد و برداشتش از حقیقت اطرافش رو تعریف می‌کنه.
پروژه اخیرم، “A Year of Dreaming” (یک سال رویاپردازی)، زاده کلافگی خالقانه (Creative Frustration) بود. من از اینکه میزان زیادی ایده خلاقانه داشتم اما اجراشون نمی‌کردم کلافه بودم. به همین خاطر برای خودم چالشی طراحی کردم که درش هر روز یک سال، یک کار بصری انجام بدم. بدون یک تم مشخص، هیچ توقعی و با هدف اینکه آزادانه کار کنم. با یک شرط که هر روز کار کنم و روی اینستاگرام به اشتراک بذارمش تا یه جورایی وادار بشم هر روز کار کنم. گاهی قبل از شروع کار، توی فولد عکس‌هام و اسکیس‌های VR می‌چرخیدم. گاهی هم بدون هیچ مقدمه‌ای شروع می‌کردم در
VR اسکیس زدن. وقتی می‌رسیدم به مرحله ادیت و اصلاح، می‌رفتم دنبال تیکه‌های بصری‌ای که برام جالب‌تر بودن و جست و جو می‌کردن تا نهایتا برسم به تصویری که به نظر مناسب و درست برسه.
الان که پروژه تموم شده، بر می‌گردم بهش نگاه می‌کنم و برام خیلی جالبه چون نه تنها خیلی تعداد کارها زیاده (چیزی که حین کار و در طول پروژه برام محسوس نبود)، بلکه یک جورایی تصویر ذهنیم، هر روز سال رو نشون می‌ده. یک روزایی شلوغ‌تره، یک روزهایی منظمه و یک روزهایی بولد و یک روزهایی نرم‌تره.
امیدوارم از #ArtistToArtist این هفته لذت برده باشید، به زودی با مصاحبه دیگری و نقطه نظر جدیدی بر می‌گردیم.