روز سوم هفته هنرهای دیجیتال اینورس، درباره تصویرسازی بود و یکشنبه 16 تیرماه در سالن دو سینما آستارا برگزار شد. در ابتدای این روز، مسئول برگزاری رویداد مدرسه اینورس به‌روی صحنه آمد و یکی از اهداف برگزاری این مجموعه رویدادها را آشنایی هنرجویان با بازار کار حرفه‌ای هر حیطه دانست و از تحقق آن در دو روز گذشته گفت.

فرشاد شمایل؛ چالش‌های مدیریت پروژه

پس از آن فرشاد شمایل به‌روی صحنه آمد و درباره چالش‌های مدیریت پروژه توضیحاتی ارائه کرد. او با شرح مراحل مختلف در تولید یک پروژه از اهمیت تبدیل تسک‌های بزرگ به تسک‌های کوچک‌تر برای مدیریت بهتر پروژه سخن گفت. سپس نحوه آنالیز گزارش‌های روزانه به نمودار و اعداد را توضیح داد و به اهمیت آشنایی افراد مختلف یک پروژه با کار همدیگر اشاره کرد. او با توضیح تفاوت یک پروژه تولید انیمیشن با پروژه‌ها در دیگر حوزه‌ها، به اهمیت آمادگی مدیرتولید برای ایجاد تغییرات در Flowchart اشاره کرد و به معرفی نرم‌افزارهایی برای کنترل پروژه پرداخت. در انتهای برنامه با نمایش بخش‌هایی از چند انیمیشن، چالش‌هایی را که به‌عنوان مدیرتولید در هرکدام از آن‌ها داشته و نحوه حل آن‌ها را برای شرکت‌کنندگان توضیح داد.

نیما جمالی؛ طراحی شخصیت و تصویرسازی کودک و نوجوان

ارائه دوم این روز برای نیما جمالی بود. او ابتدا با نمایش تعدادی از آثارش به معرفی مختصری از خود پرداخت. سپس سراغ پروژه‌ای به نام «خونه پدربزرگه» رفت که یک کتاب کمیک برای گروه سنی الف بود. او با توضیح روند طراحی شخصیت‌ها و فضاسازی‌ها، نکاتی را درباره نحوه تولید یک کتاب کمیک با شرکت‌کنندگان در میان گذاشت.

پس از آن، با نمایش اتودهای اولیه برای پروژه «کارآگاب»، درباره طراحی شخصیت‌های آن توضیحاتی ارائه کرد. کارآگاب، درباره کارآگاهی است که در جنگلی دورافتاده و خشک، به جنگ غول خشک‌سالی می‌رود. او با این توضیح درباره بریف کارفرما، اتودهای اولیه، نظرات کارفرما درباره آن و نحوه نهایی‌شدن کاراکتر توضیحاتی را ارائه کرد. او سپس با نمایش بخش‌هایی از داستان و تصویرسازی صحنه‌های مختلف آن، نحوه اضافه‌کردن شخصیت‌های دیگر به داستان را شرح داد.

علی کیانی‌امین؛ مفهوم دیزاین

پس از او علی کیانی‌امین به‌روی صحنه آمد و از اهمیت داشتن زبان مشترک برای دیزاین گفت. او درباره تفاوت خلق و ترکیب، کل‌گرایی و جزءگرایی و مقیدبه‌زمان یا همیشگی‌بودن دیزاین توضیحاتی داد. به گفته او دیزاین حقیقی میرا نیست و پس از مرگ خالق اثر، نکات بسیاری از آن کشف می‌شود. این روند هیچ‌گاه پایانی ندارد و درحقیقت دیزاین حقیقی همیشه پویا است. او سپس با نشان‌دادن آثاری نه‌چندان مطرح از نقاشان مختلف، درباره چرایی ماندگارنبودن آن کارها در طول تاریخ، نکاتی را مطرح کرد. همچنین از سویی دیگر، آثار مختلفی را از نقاشان مطرح دوره‌ها و سبک‌های مختلف نشان داد و کار اصلی تمام آنان را دیزاین دانست. او سپس درباره ویژگی‌های کار آنان صحبت کرد و از دیزاین گفت.

به گفته او اولین ویژگی یک دیزاین واقعی این است که فی‌نفسه زیبا است. ویژگی دیگر استفاده درست از قوانین ریاضی و کدگذاری است، حتی اگر در زمان خودش درک نشود. او به‌عنوان مثال، مونالیزای داوینچی را اثری دانست که هنوز هم درباره آن صحبت می‌شود و نکات بسیاری از آن تاکنون حل‌نشده است. او در انتها درباره آینده دیزاین صحبت کرد و از افرادی گفت که در آینده نزدیک به‌کمک تکنولوژی، تاریخ دیزاین را همچون داوینچی و ون‌گوگ به مرحله بعدی خواهند برد.

مجید حیدری؛ روان سالم و نگاه حرفه‌ای

بعد از زمان استراحت، مجید حیدری صحبت‌هایش را با اهمیت کار مداوم شروع کرد. به گفته او دلیل اصلی موفقیت هنرمندان بزرگ استعداد ویژه نیست، بلکه آن‌ها در هر شرایطی به کار خود ادامه داده‌اند و از کارکردن دلسرد نشده‌اند. او سپس به اهمیت ایجاد تعادل بین ورودی و خروجی هنرمند اشاره کرد و گفت: «ما به‌نسبتی که ورودی داریم باید خروجی هم داشته باشیم تا دچار رکود نشویم. برعکس تبلیغات دنیای مدرن، حال انسان نه با خرید و استراحت، که با تولید و داشتن خروجی، خوب می‌شود.»

مجید حیدری در بخش دوم صحبت‌هایش درباره Vexel Illustration توضیح داد. در این نوع تصویرسازی، برای خلق اثر از نرم‌افزارهای Raster و نرم‌افزارهای Vector در کنار هم استفاده می‌شود. به گفته او یک تصویرساز باید بتواند فرم‌های ساده‌شده را از میان تصاویر ببیند، بیرون بکشد و بعد در کارش از آن‌ها استفاده کند. او سپس روند خلق یک تصویر در این تکنیک را مرحله‌به‌مرحله نشان داد. این مراحل عبارت‌اند از: اتود اولیه، Line Art، انتخاب Color Value و Recolor. او در انتها به این نکته اشاره کرد که قبل از نهایی‌کردن کار بهتر است قدری از آن فاصله گرفت و دوباره به سراغش برگشت. این‌گونه بهتر می‌توان ضعف‌های کار را دید و جزئیات نهایی را به آن اضافه کرد.

سعید غنی‌زاده؛ رسیدن به فریم معرف

سعید غنی‌زاده ارائه‌دهنده بعدی این روز بود. او ابتدا درباره فریم معرف توضیحاتی داد. سپس مجموعه‌ای از کاورهای کتاب، آلبوم موسیقی و فیلم را نشان داد که در طراحی‌شان از تکنیک‌های مختلفی استفاده شده بود. به گفته او دو رویکرد برای طراحی کاور وجود دارد. یک رویکرد این است که در ذهن مخاطب علامت سوال ایجاد کند و رویکرد دیگر این است که خلاصه‌ای از روایت به مخاطب عرضه شود. همچنین به‌زعم او برای این کار نیازی نیست که لزوماً طراح خیلی قوی‌ای باشید. ویژگی اصلی یک طراح کاور خوب، فهم درست از محتوا و سلیقه خوب است.

سعید غنی‌زاده در ادامه گفت: «شما در تولید یک محصول، زمانی شانس موفقیت بیشتری خواهید داشت که خودتان آن کار را دوست داشته باشید. شما باید بتوانید حتی سفارش‌های حرفه‌ای را منعطف کنید و به دنیای خودتان بیاورید. آنجا است که موفق می‌شوید کاری را خلق کنید که جذاب باشد.» سپس در یک ساعت بعدی، با پخش داستان صوتی «انتری که لوطی‌اش مرده بود» از صادق چوبک، شروع به طراحی یک فریم برای کاور آن کرد. او همچنین در حین انجام کار، جزئیاتی از کارش را با شرکت‌کنندگان در میان می‌گذاشت و به سوالات آنان پاسخ می‌داد.

سید حمادالدین جوادزاده؛ تصویرسازی و بازار پیش روی آن

ارائه آخر این روز برای سیدحمادالدین جوادزاده بود. او که در ترکیه ساکن و فعال است، از طریق اسکایپ در این برنامه حضور پیدا کرده بود. او ابتدا با توضیح چگونگی شروع فعالیتش در تصویرسازی، از شانس بهتر آثار تصویرسازی نسبت به نقاشی برای ارائه به بازار گفت. او با نشان‌دادن تعدادی از آثارش، درباره اهمیت خلق مداوم و پیداشدن خودبه‌خود مخاطب گفت. او ادامه داد: «تفاوتی نمی‌کند شما کجای کره زمین هستید. وقتی به اینترنت وصلید، یعنی به کل دنیا وصلید. شما می‌توانید به‌راحتی در تهران باشید و برای بازار ژاپن تصویرسازی کنید.»

او سپس از اینستاگرام به‌عنوان بستری موثر برای ارائه و فروش آثار یاد کرد و از تجربه‌اش در گرفتن سفارش برای تصویرسازی روی تی‌شرت، از طریق دیده‌شدن آثارش در همین شبکه گفت. او در انتها از راه‌های فراوان درآمدزایی از طریق تصویرسازی گفت و برای نمونه، تصویرسازی برای کتاب، تی‌شرت و چاپ و فروش مستقیم آثار را نام برد.

در پایان برنامه، مسئول برگزاری رویداد مدرسه اینورس به‌روی صحنه آمد و با قدردانی از مجموعه بشرا و اسپانسرهای برنامه، مجموعه‌های سپیا و پیاده، به برنامه این روز پایان داد.