پربازدیدترین خبرها
نتیجه ای یافت نشد!
گزارش روز هشتم هفته هنرهای دیجیتال اینورس؛ هنر و تکنولوژی

گزارش روز هشتم هفته هنرهای دیجیتال اینورس؛ هنر و تکنولوژی

جمعه 21 تیر 98

روز آخر هفته هنرهای دیجیتال اینورس، جمعه 21 تیرماه در سینما آستارا و با موضوع هنر و تکنولوژی برگزار شد. در ابتدای این روز مسئول برگزاری رویداد مدرسه اینورس، به‌روی صحنه آمد و درباره این مجموعه رویدادها توضیحاتی به مخاطبان ارائه کرد.


استودیو کدان؛ تکنولوژی‌های خلاق

در ابتدای این برنامه دمویی جذاب از تکنولوژی‌های خلاق پخش شد و با اتمام ویدئو آرش اکبری و امیربهادر اشرف‌زاده از طرف استودیو کدان به‌روی صحنه آمدند. آن‌ها صحبت‌هایشان را با توضیح تکنولوژی‌های خلاق آغاز کردند و به تعریف Computer Generated Design و Computer Aided Design پرداختند. پس از آن توضیح دادند که خلاقیت نگاه دوباره به پدیده‌های موجود است و این یعنی یک ذهن خلاق از پترن‌های موجود استفاده می‌کند برای رسیدن به خروجی‌های تازه. در ادامه از Natural Interaction صحبت کردند و از تاچ موبایل‌ها به‌عنوان نمونه موفق تعامل طبیعی نام بردند. آن‌ها سپس دو رویکرد برای ارتباط انسان و کامپیوتر را شرح دادند و Interaction Design را نقطه وصل هنر و تکنولوژی دانستند.

در ادامه درباره Experiential Marketing توضیح دادند و به نقش تکنولوژی‌های خلاق در آن پرداختند و مثال‌های بسیاری از استفاده برندهای مختلف از تکنولوژی برای Promotion محصولاتشان را نشان دادند. آن‌ها سپس به معرفی استودیو کدان پرداختند و از پروژه‌هایشان گفتند. در ادامه دو نمونه از پروژه‌هایشان را در تهران و دوبی شرح دادند. پروژه دوبی آنان برای معرفی یک فستیوال موسیقی پاپ بوده است که هرشب در حدود دوهزار نفر مخاطب داشته و پروژه تهران برای یازدهمین نمایشگاه بورس، بانک و بیمه بوده است. آن‌ها سپس از اهداف هردو مشتری گفتند و تحقیقاتی را نشان دادند که برای هر پروژه انجام داده‌اند. بعد از آن دیزاین‌هایی اولیه‌ای را که به هر مشتری ارائه کرده‌اند نشان دادند. سپس به نحوه اجرایی‌کردن ایده‌هایشان پرداختند. آن‌ها برای پروژه تهران یک پنل ال‌سی‌دی لمسی طراحی کرده‌اند که با گذاشتن آبجکت‌های مختلف روی آن، اطلاعات مختلفی نشان می‌داده است. برای پروژه دوبی چهار اینستالیشن مختلف طراحی و اجرا کرده بودند که در این ارائه به توضیح هر چهار مورد پرداختند.



آرمین مصطفوی؛ Building Energy Performance Visualization Using BIM and Extended Realities

آرمین مصطفوی ارائه‌دهنده بعدی این رویداد بود. او که از طریق اسکایپ در این برنامه حضور داشت، صحبت‌هایش را با توضیح انقلاب صنعتی چهارم شروع کرد. سپس از حیطه‌های مختلف این انقلاب گفت و تلفیق تکنولوژی‌های جدید را یکی از شاخصه‌های آن برشمرد. او سپس با توضیح واقعیت، واقعیت افزوده (AR)، واقعیت مجازی (VR) و تاریخچه آن‌ها به شرح نمونه پروژه‌هایی پرداخت که در زمینه معماری شکل گرفته بود. او از پروژه‌ای گفت که می‌تواند به‌صورت همزمان به مدل‌سازی محیط اطراف در کامپیوتر به‌صورت Procedural بپردازد و کاربردهای گسترده‌ای برای آن برشمرد مثل کمک به آتش‌نشانان برای ورود به یک ساختمان تخریب‌شده.

در ادامه به شرح چند پروژه از خودش پرداخت. اولین پروژه درباره مدلینگ مجموعه زیگورات در چغازنبیل بود. او توضیح داد که با استفاده از عکس‌هایی هوایی و زمینی، در چهار لایه نزدیک به 360 میلیون نقطه را مدلینگ کرده‌اند. پس از آن از پروژه‌ای گفت که مربوط به مدلینگ یک ساختمان به‌صورت واقعیت مجازی بوده است. او گفت که این مورد یکی از ترندهای جدید زمینه معماری است. در این تکنولوژی شما با ساخت مدل مجازی از ساختمان می‌توانید استفاده از متریال‌های مختلف و تمام جزئیات ساختمان را پیش از ساخت و پس از آن، به‌شکلی Realtime ببینید. او سپس کاربردهای مختلف و به‌روز حوزه VR را در زمینه‌های مختلف همچون Evidence-Based Design شرح داد و در انتها توانمندی‌هایی را نام برد که برای ورود به این حوزه ضروری هستند؛ توانمندی‌هایی مثل Coding و Visual Scripting.



آرمان خلیل‌بیگی و اسماعیل متقی؛ Computational Design and Fabrication

پس از او آرمان خلیل‌بیگی و اسماعیل متقی به‌روی صحنه آمدند. آن‌ها صحبت‌هایشان را با نشان‌دادن یک تحقیق تازه شروع کردند. این تحقیق به‌کمک شبیه‌سازی، شانس موفقیت افراد با هوشِ مختلف را در یک جامعه نشان می‌داد. آن‌ها با این مقدمه می‌خواستند کاربرد ریاضی و رایانش را در دیگر علوم، مثل جامعه‌شناسی نشان دهند. پس از آن صحبت‌هایشان را با توضیح دو رویکرد مختلف به طراحی ادامه دادند. به گفته آن‌ها یک رویکرد به طراحی مثل حرفه نگاه می‌کند و رویکرد دیگر آن را یک علم می‌بیند. به زعم آنها طراحی را باید به شکل یک علم دید یعنی با اعداد و الگوریتم‌ها. سپس از مفهوم رایانش گفتند و توضیح دادند که هدف از پیچیدگی طراحی، کاهش پیچیدگی مدل است.

آن‌ها در ادامه از طراحی داده-محور گفتند و توضیح دادند که باید فرآیند را مدل‌سازی کرد. به‌زعم آن‌ها وظیفه طراح دیجیتال، تولید ابزار به‌وسیله بازطراحی و خوانش فرآیندها از دیسیپلین‌های مختلف است و در این زمینه باید از علوم مختلف داده گرفت تا بتوان به سوالات در طراحی پاسخ داد. آن‌ها در ادامه از اهمیت تفکر سیستماتیک در طراحی گفتند و نقش کاربر را در طراحی فعال دانستند. سپس با نمایش پروژه‌هایی مختلف و توضیح درباره هرکدام، کاربست گفته‌هایشان را در معماری نشان دادند.





علی اسلامی؛ هنر دیجیتال و واقعیت مجازی

علی اسلامی ارائه‌دهنده بعدی این روز بود. او از طریق اسکایپ در برنامه حضور پیدا کرده بود و صحبت‌هایش را با معرفی مختصری از خودش آغاز کرد. پس از آن به واقعیت مجازی پرداخت و گفت: «واقعیت مجازی از بنیادی‌ترین تکنولوژی‌ها است، چون به‌شکلی بی‌واسطه با احساسات انسان‌ها درگیر می‌شود.» به گفته او قبل از هرکاری لازم است این سوال پرسیده شود که چرا از مدیوم VR برای کار استفاده می‌شود. به زعم او خیلی‌ها از این مدیوم استفاده می‌کنند فقط به‌خاطر اینکه جذاب است. در ادامه از تفاوت‌های VR با دیگر مدیوم‌های تولید محتوا گفت و ادامه داد: «در این مدیوم برعکس سینما، مشاهده کم است و بیشتر حضور معنا دارد. در VR دیگر فریم نداریم و کل دنیا را می‌توانیم تولید کنیم.»

او در ادامه توانایی درک فضای سه‌بعدی را برای کار در این حوزه مهم دانست. سپس اولین پروژه‌اش در واقعیت مجازی را نشان داد که ترکیبی بود از چند نقاشی رنه ماگریت. پس از آن توضیح داد که چه‌طور به مبحث داده‌کاوی علاقه‌مند شده و چه‌طور به‌کمک واقعیت مجازی، محیطی را طراحی کرده است برای نشان‌دادن تعداد کشتگان حملات تروریستی در اروپا، مدیترانه و سوریه. او سپس به نحوه اینستالیشن و ارائه این پروژه پرداخت و گفت: «از نظر من بیشتر از 20، 30 درصد اثرگذاری یک پروژه VR، به نحوه اینستالیشن و ارائه آن برمی‌گردد.» او در ادامه نمونه‌های مختلفی از پروژه‌هایش را نشان داد و درباره هرکدام از آن‌ها توضیحاتی ارائه کرد و از خلال این نمونه‌ها بازارکارهای مختلفی را در حوزه واقعیت مجازی به شرکت‌کنندگان نشان داد.




بامداد افشار؛ تکنولوژی در خدمت موسیقی و طراحی صدا

در ارائه بعدی بامداد افشار همراه با امید سعیدی نوازنده گروه اتاق به‌روی صحنه آمد. او ارائه‌اش را با معرفی مختصری از فعالیت‌هایش و گروه اتاق آغاز کرد. در ادامه به توضیح نحوه کار ربات‌ها برای اجرای قطعات موسیقی پرداخت و ماشین‌تایپی را که به یک ساز تبدیل شده بود، معرفی کرد. او سپس از نحوه کارش گفت و استفاده از تکنولوژی در آلبوم‌های شهر-بازی و بالانسِ گروه اتاق را توضیح داد. سپس موزیک ویدئوی قطعه «مردگان خودخواهند» را پخش کرد که با استقبال بسیار بالای مخاطبان همراه بود. او پس از پخش آن، درباره ساخت صندلی رباتیک داخل ویدئو توضیح داد و از شیوه اجرای ربات‌ها و میدی‌کنترلرها گفت.

در ادامه این برنامه، بامداد افشار و امید سعیدی شروع به اجرای چهار قطعه موسیقی فولکوریک جنوبی همراه با پرفورمنس یک دست رباتیک کردند و پیش از هر قطعه توضیحاتی درباره آن دادند. آن‌ها در ادامه این اجراها که با استقبال بالای مخاطبان همراه شد، با اجرای یک قطعه دیگر به ارائه خودشان پایان دادند. این قطعه از آلبوم شهر-بازی بود و به‌کمک میدی‌کنترلر و تبدیل یک ماشین‌تایپ به ساز اجرا می‌شد.



عرفان دستورنژاد؛ How & Why Of Interaction Design

ارائه آخر این روز برای عرفان دستورنژاد بود. او که از طریق اسکایپ در این برنامه حضور داشت، در پروژه Daydream گوگل مشغول به کار است. عرفان دستورنژاد در ادامه با معرفی مختصری از خودش، درباره Interaction Design توضیح داد و به شرح تفاوت‌های UX و IxD (طراحی تعاملی) پرداخت. سپس با پخش ویدئویی از فیلم آپولو 13 و انفجار مخزن سوخت آن، توضیح داد که وقتی ایرادی پیش می‌آید تمام سیستم‌ها در اتاق کنترل شروع به دادن آلارم می‌کنند. به گفته او در این لحظه هیچ کاربر انسانی نمی‌تواند بفهمد مشکل از کجا است. او سپس توضیح داد که شانس فضانوردان به‌خاطر این بوده که چند ساعت فرصت داشته‌اند اما از این دست حادثه‌ها در هواپیماها هم اتفاق می‌افتد و آنجا دیگر خلبان چند ساعت فرصت ندارد. کار طراحی تعاملی این است که بفهمد کاربر انسانی در مواجهه با چنین موقعیتی چه واکنش‌هایی نشان می‌دهد و چه‌طور می‌توان با طراحی جدید، حل مسئله را برای کاربر آسان‌تر کرد.

او در ادامه از اهمیت طراحی تعاملی گفت و به شرکت‌کنندگان تمرینی داد برای فهم طراحی تعاملی. او گفت که دیزاین یک کار تیمی است و ادامه داد: «طراحی تعاملی سه مرحله کلی دارد. مرحله اول این است که بفهمیم مشکل چیست، دوم اینکه برایش به یک ایده برسیم و مرحله آخر اجرایی‌کردن ایده و تست آن است. این چرخه چندین بار تکرار می‌شود تا به نتیجه نهایی برسیم.» او برای هر مرحله چند دقیقه به شرکت‌کنندگان وقت داد. هر دو یا سه شرکت‌کننده یک تیم شدند و برای مسئله، به‌دنبال راه‌حلی با توجه به مراحل طراحی تعاملی پرداختند. او سپس به توضیح پروژه‌ای پرداخت که در آن مسیریابی گوگل‌مپ را به واقعیت افزوده آورده بودند. سپس با نشان‌دادن چند مدل عینک به توضیح دقیق VR، AR و MR (Mixed Reality) و کاربردهای هرکدام از آن‌ها پرداخت. در انتها با توضیح تخصص‌های لازم برای ورود به این حوزه، تمرکز تخصص‌های متنوع را در یک تیم برای شروع به کار در این حیطه لازم دانست.



در انتهای این روز مسئول برگزاری رویداد مدرسه اینورس به‌روی صحنه آمد و برای شرکت‌کنندگان از برگزاری همه‌ساله این برنامه گفت. در ادامه از همراهی مجموعه فرهنگی بشرا و اسپانسرهای برنامه، مجموعه‌های دنت، سپیا و پیاده تشکر کرد و به برنامه این روز پایان داد.