به نظر می رسد مارکت طراحی لباس در ایران کمتر به بحث خلاقیت پرداخته و نیروی متخصص کمتر دارند. به عنوان مثال عجین شدن طراحان پارچه و طراحان لباس. همچنین کمبود نیروهایی که کار بافت پارچه می کنند. نیروی مسلط به الگوسازی و خیاطی به صورت حرفه ای، تقلید از برندها به دلیل عدم شناخت کلی مد، و نا آگاهی از چگونگی پیشبرد ترندها و نا مانوس بودن تولیدکنندگان با نحوه کارکرد استاندارد در مد نیز از دیگر کمبودهایی است که در این صنعت احساس می شود.

مدرسه فشن اینورس به واسطه مجهز بودن به کارگاه ها و امکانات در بیشتر زمینه های مد و شیوه ای که در پرورش هنرجویان دارد، آنها را سوق می دهد تا وارد بازار کار شوند. تمرکز بر ایده پردازی و خلاقیت و در نهایت تولید محصول نهایی که قابل قبول با استانداردهای آکادمیک جهانی است، از اهداف این مدرسه است و با چیدمانی که از آموزش درست داده شده، هنرجویان می توانند در زمینه های مختلفی مثل الگوسازی و دوخت، طراحی پارچه و چاپ، بافندگی، کاملا مسلط شده و انتخاب کنند که نهایتا در بازار کار کدامیک را به طور حرفه ای ادامه خواهند داد و حتی مجموعه لباس نهایی شان را بر اساس آموخته هایشان انتخاب کنند که نقطه عطفی است برای ورود به بازار کار.