آیا شما هم از اهمال کاری رنج می‌برید؟
اهمال کاری در واقع، عقب انداختن کارای مهم و به جاش تمرکز روی تسک‌های غیر ضروری و ساده‌تر و سرگرم کننده‌تره. البته نباید با تنبلی اشتباه بگیریمش، تنبلی یه جور تمایل نداشتن به انجام کارهاست اما اهمال‌کاری، تا حد ممکن فرار از انجام یا به تاخیر انداختن کاره، در حدی که این تاخیر ممکنه دردسرساز بشه. اما چطور اهمال کاری و تنبلی رو توی خودمون تشخیص بدیم؟ چطور وقتی فهمیدیم که درگیر اهمال‌کاری هستیم، مدیریتش کنیم؟
مثلا بیاید فکر کنیم، هفته آینده یه امتحان خیلی مهم داریم و باید خودمون رو آماده کنیم؛ ممکنه اصلا حال و حوصله درس خوندن نداشته باشیم و به این فکر کنیم که چطور از یه راه ساده‌تر، امتحان رو پاس کنیم و آخرش هم به نمره قبولی‌ای که با کمک نفر کناری‌مون گرفتیم، راضی می‌شیم. اینجا می‌تونیم بگیم که درس نخوندن بخاطر تنبلی بوده، شاید چون امتحان اونقدرا هم برامون مهم نبوده که انگیزه درس خوندن بشه.
همچنین بخوانید: AI Super Course
اما یه احتمال دیگه اینه که بخوایم درس بخونیم و واقعا برای امتحان آماده بشیم و منتظریم تا ساعت دقیقا ۸:۰۰ بشه تا شروع کنیم. اما راس ساعت ۸ حس می‌کنیم که هنوز وقت داریم و راس ساعت ۹ و ۱۰ و ۱۱ هم همینطور، تا درست شب قبل از امتحان وقتی که تنها چند ساعت تا امتحان مونده و هنوز می‌خوایم که نمره خوبی بگیریم و تمام این مدت به این فکر می‌کردیم که اگر همین الان شروع نکنیم، نمی‌تونیم امتحان رو خوب پاس کنیم، پس باید شروع کنیم، اما هنوز منتظریم تا ساعت دقیقا ۸:۰۰ بشه.
در حالی که تمام این مدت درس نخوندن، باعث شده احساس بدی به این‌که هیچ کاری انجام نمی‌دیم داشته باشیم و به این فکر کنیم که با این وضعیت محاله نتیجه‌ای که می‌خوایم رو از امتحان بگیریم. در واقع هم محاله و موج بعدی انتقاد و سرزنش رو وقتی روونه خودمون می‌کنیم که نتیجه راضی‌کننده نبوده و حالا وقتشه که به کل توانایی‌ها و استعدادمون شک کنیم!
اینطوری اهمال‌کاری ممکنه آسیب‌‌های جدی و عمیق به اعتماد به نفس و موقعیت کاری و اجتماعی ما بزنه.
اما چطور می‌تونیم مدیریتش کنیم؟
۱- شناخت و باور خود
یکی از علت‌های اهمال کاری، امید نداشتن به موفقیته. هر قدر خودمون رو بیشتر باور داشته باشیم و به موفق شدن امیدوارتر باشیم، کمتر کارها رو به تعویق میندازیم.
۲- تقسیم اهداف بزرگ به قدم‌های کوچک
بهتره کارها رو به قسمت‌های کوچک‌تر تقسیم کنیم تا وقتی هر کدوم رو انجام می‌دیم، حس کنیم که یه دست‌آوردی داشتیم. این حس کمک می‌کنه، انگیزه‌مون رو برای ادامه مسیر حفظ کنیم. هر قدر که بیشتر حس به سرانجام رسوندن رو تجربه کنیم، احتمال موفق شدنمون هم بیشتر می‌شه.
۳- شروع کنیم
شروع کردن همیشه سخت‌ترین بخش هر کاره. باید سعی کنیم، خصوصا تو این بخش، تسک‌ها رو کوچک نگه داریم. برای این کار می‌تونیم از تکنیک پومودورو استفاده کنیم. تو این تکنیک، تسک‌ها، به بخش‌های ۲۵ دقیقه‌ای که با وقفه‌های ۵ دقیقه‌ای از هم جدا شده‌اند، تبدیل می‌شن. اگر به خودمون بگیم که قرار است ۵ ساعت درس بخونیم، احتمالا خیلی زود بی‌انگیزه می‌شیم، اما ۲۵ دقیقه درس خوندن، به نظر کاملا انجام‌پذیر می‌رسه.
همچنین بخوانید: چطور خلاق‌تر باشیم؟
۴- هدف در دسترس
تجربه موفقیت و دست‌آورد داشتن، برای ذهن خیلی مهمه. اگر همیشه بخوایم بیشتر از حدی که واقعا می‌تونیم، انجام بدیم، ذهنمون رو از تجربه موفقیت و “توانستن” محروم می‌کنیم. بهتره اول هر کار، هدف رو کمی کوچک‌تر از چیزی که واقعا می‌تونیم انجام بدیم در نظر بگیریم تا مطمئن باشیم که موفق می‌شیم و جلوی اهمال کاری رو میگریم. مثلا اگر هدفمون روزی ۲۰ دقیقه مدیتیشنه؛ می‌تونیم با روزی ۲ دقیقه شروع کنیم و به تدریج به سمت ۲۰ دقیقه پیش بریم.
بعدتر انرژی و انگیزه‌ای که این موفقیت‌های کوچیک بهمون میده، کمک می‌کنه تا بخش‌های بزرگتر رو هم مدیریت کنیم.
۵- پاداش به خود
تموم کردن هر تسک، هر چند کوچیک، مهم است. لازمه برای تموم کردن هر تسک بسته به اهمیت و اندازه‌ای که داره به خودمون پاداش بدیم.
۶- قانون پارکینکسون و اهمال کاری
هر قدر زمان بیشتری برای یک کار در نظر بگیریم، اون کار به همون اندازه، کش میاد.
برای این که درگیر اهمال کاری نشیم، می‌تونیم برای هر تسک ددلاین‌های فرضی در نظر بگیریم و سعی کنیم تو یکی ازین ددلاین‌ها تسک رو کامل کنیم، تا وقتی، زمانی که برای انجام تسک نیاز داریم، دقیقا مشخص بشه.
۷- کنترل محیط جهت جلوگیری از اهمال کاری
برای مدیریت اهمال‌کاری، سعی کنیم با توجه به شناختی که از خودمون داریم، تو محیطی کار کنیم که کم‌ترین حواس پرتی رو برامون داشته باشه. اگر قراره تمرکز کنیم، موبایلمون رو رو حالت پرواز بذاریم و تا حد امکان از شبکه‌های اجتماعی دور باشیم.
اهمال کاری هم، مثل مدیریت عادت‌های ناسالم دیگه، خیلی کار آسونی نیست. اما برای شروع همین که تشخیص بدیم، درگیرش هستیم یا نه و اگر هستیم چطور باهاش رو‌به‌رو بشیم، کافیه؛ چون قرار شد تو اول مسیر همیشه تسک‌ها رو کوچیک نگه‌داریم.
شما چه روش‌هایی برای کنترل اهمال کاری پیشنهاد می‌کنید؟