شب پنجشنبه ۹ خرداد ۱۴۰۴ (۳۰ مه ۲۰۲۵) خیلیها که توی اپ X اسکرول میکردن، کنار آیکن پاکتنامه یه علامت آبی کمرنگ دیدن. وقتی ضربه زدن، صفحهای باز شد با عنوان ایکسچت / XChat (بتا)؛ جایی شبیه دایرکت قبلی اما پر از گزینههای تازه: گروهچت، فایلشیرینگ، حالت ناپدیدشونده و یک قفل چهارفصله که اول ورود ازت میخواست یک پین چهار رقمی بزنی. همون موقع Amanda Silberling توی خبررسان تککرانچ خبر رو تأیید کرد: «X داره پیامرسان جدیدش رو برای بعضی مشترکهای پولی فعال میکنه.»
این یعنی بعد از دو سال وعده و وعید ایلان ماسک درباره ساخت یک «پیامرسان مشابه سیگنال توی ایکس»، بالاخره سر و کله نسخه اولیه پیدا شده. ولی این خبر کوتاه ـ هرچند خوشحالکننده برای طرفدارای حریم خصوصی ـ بدون پیشزمینه و آیندهنگری، نصفه میمونه. این مقاله میره سراغ سه لایه ماجرا:
- کجای تاریخ توییتر ایستادیم؟
- XChat دقیقاً چیه و چه فرقی با دایرکت قدیمی داره؟
- این حرکت چه معنیای برای بازار پیامرسانها، کاربران عادی، برندها و حتی رقبا داره؟